Schematische weergave van het informatieverlies in de objectlevenscyclus.
Informatieverlies in de processen van en rondom het beheer van de openbare ruimte is niet nieuw, maar al jaren een nijpend probleem. Dat is niet alleen de ervaring van de gemeenten Almelo en Utrecht en vele andere gemeenten. Het is ook een feit dat er in de keten van het ontwerp van objecten in de openbare ruimte tot aan het dagelijks beheer van die objecten veel gegevens verloren gaan. Dit informatieverlies is een schrijnende bron van geld- en capaciteitsverspilling. Objectgegevens worden niet goed uitgewisseld, datasets kunnen lastig verrijkt worden en de gegevens kunnen niet efficiënt gebruikt worden. Verderop in de keten die van ontwerp naar aanleg en via opname in de geovoorziening naar beheer loopt, wordt er namelijk hard gewerkt om de gegevens die aan het begin van de keten bekend waren, opnieuw in te winnen. Zo mondt de probleemstelling uit in een oefening voor het voorstellingsvermogen: stel je voor dat alle informatie zonder verlies door de keten zou stromen. Hoe zou de wereld van het objectbeheer er dan uitzien?
Met die informatiedichte wereld van objectbeheer in het achterhoofd is de doelstelling van het onderzoek om enerzijds te onderzoeken wat de omvang van dit informatieverlies is en anderzijds in welke fases dit zich bij uitstek voordoet.
Het informatieverlies is bepaald op basis van de theoretische aansluiting van NLCS op IMBOR.